3 | Τυπολογία |
8 | Πολυκατοικία |
9 | Κατοίκηση |
7 | Στοιχεία Κατοίκησης - Πρόγραμμα |
5 | Υπαίθριος Χώρος |
2 | Κατοικία - Κοινωνικές Τάξεις |
1 | Μεταβολή - Ευελιξία |
6 | Σχεδιαστική Μεθοδολογία |
4 | Παραδείγματα Μεταβολής |
ReferenceID: 6 | Habraken N. J., Boekholt J.T., Thijssen A.P., Dinjens P.J.M. |
Variations: The Systematic Design of Supports | |
DataID: 1 | Μεταβολή - Ευελιξία Δομή Υποστήριξης και Αποσπούμενες Μονάδες - Μέθοδος Σχεδιασμού |
σ. 7-17 | Μέθοδος σχεδιασμού κατοικιών με δυνατότητα προσαρμογής βάση των "δομών υποστήριξης" (supports) και των "αποσπάσιμων μονάδων" (detachable units). (SAR: Stichting Architecten Research) 1964 Ολλανδία. Το κτίριο αποτελείται από δύο βασικές περιοχές όπου η διαδικασία λήψης αποφάσεων διαφοροποιείται. Η μία περιοχή ανήκει μέσα στην αρμοδιότητα του μεμονωμένου κάτοικου και επομένως μπορεί να επέμβει και να μεταβάλλει τον χώρο του. Η άλλη περιοχή ανήκει σε ένα ευρύτερο σύνολο το οποίο είναι αρμόδιο να αποφασίζει για μεταβολές. Ο SAR δίνει την δυνατότητα για ιδιωτική πρωτοβουλία και προσαρμογή σε πυκνές δομές κατοίκησης με περιορισμένο χώρο. Κάθε κτίριο περιλαμβάνει κάποιες μονάδες κατοίκησης όπου μπορούν να προσαρμοστούν μεμονωμένα στις ανάγκες των χρηστών στο πέρασμα του χρόνου. Παραδοσιακά ο σχεδιασμός πολυκατοικιών βασίζεται στον σχεδιασμό της μονάδας η οποία μετά επαναλαμβάνεται για να δώσει μία κτιριακή δομή. Η σχεδιαστική μεθοδολογία του SAR βασίζεται στην δημιουργία μίας δομής υποστήριξης με υψηλό δυναμικό μεταβλητότητας των κατόψεων της μονάδας στο πέρασμα του χρόνου. Η τελική κάτοψη δεν είναι προκαθορισμένη. Η διαδικασία παραγωγής δομών υποστήριξης και αποσπούμενων μονάδων δημιουργεί δύο προβληματισμούς. Το ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ (problem of evaluation): η αξιολόγηση της δομής υποστήριξης γίνεται με βάση το δυναμικό προσαρμογής σε αυτή μονάδων κατοίκησης που να ικανοποιούν τις διαφορετικές ατομικές ανάγκες των χρηστών στο πέρασμα του χρόνου. Η μέθοδος αυτή προτείνει ένα συστηματικό τρόπο λύσης όπου παράγεται μία σειρά πιθανών μονάδων (τύπων) βάσει γενικών κριτηρίων. Το ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ (problem of coordination): Υπάρχουν δύο παραγωγικές διαδικασίες οι οποίες λειτουργούν ανεξάρτητα αλλά παράλληλα, μία για την δομή υποστήριξης και μία για τα αποσπούμενες μονάδες, οι οποίες πρέπει να μπορούν να παράγουν συμβατά μεταξύ τους συστήματα. Με την μέθοδο αυτή ο σχεδιασμός είναι η διαδικασία λήψης αποφάσεων που οδηγεί στην κατασκευασμένη μορφή (built form), ενώ τα κριτήρια βασίζονται στο βαθμό τεχνικής και οικονομικής δυνατότητας και προσαρμοστικότητας στην χρήση. |